Lato, słońce, zielone lasy Lubelszczyzny. Obóz Hufca Harcerek na Podbeskidziu trwa w najlepsze. Jednak tego roku, oprócz typowo harcerskich wyzwań druhny z naszych drużyn czekało jedno wyjątkowe zadanie. Związane z wyjątkową osobą, którą czas najwyższy poznać! Przeczytajcie jak to się stało, że ‚Zofia Kossak’ odwiedziła nasz obóz! :)Kiedy dni naszego obozowania dobiegały końca, zawitała do nas niespodziewanie znana pisarka. Opowiedziała nam, że straciła pamięć i prosi nam o pomoc w tej krytycznej sytuacji. Nie mogła przypomnieć sobie tytułów swoich opowieści i ich bohaterów, wszystko to jakby się wymieszało, a poszczególne opowiadania z jej książki rozproszyły się po rozległym terenie … Znalazłyśmy się w środku tego zawirowania, poproszone przez autorkę opowiadań o pomoc w ustaleniu jej tożsamości i przywróceniu weny. Podzieliłyśmy się na kilkuosobowe grupy, każda zajęła się poszczególnym opowiadaniem. Rozpoczęła się gra, podczas której na naszej drodze spotykałyśmy bohaterów utworów autorstwa tajemniczej pisarki.
samej. Jedną z napotkanych postaci okazała się być płacząca na wybrzeżu Bożana- dziewczyna pochodząca z małej nadmorskiej wioski, której mieszkańcy trudnią się poławianiem bursztynów. Rozpacza, gdyż zagraniczny kupiec chce ją kupić wbrew jej woli za żonę. Pozbierałyśmy więc z morza bursztyny, którymi kupiec na pewno się zainteresuje i przywróci Bożanie wolność. Poznałyśmy jeszcze wiele innych postaci przybliżających nam tożsamość autorki, są wśród nich Bolesław Chrobry, Adam Mickiewicz, Tadeusz Kościuszko, Kazimierz Pułaski oraz Antoni Malczewski.Z upływem czasu, łącząc wspólnie zdobyte informacje w jedną całość, udaje się nam ustalić fakty: Pisarka z zanikiem pamięci to Zofia Kossak, a książka której fragmenty poznawałyśmy to podzielone na 32 opowiadania „Bursztyny”. Misja wykonana!
Kiedy słońce powoli zachodziło na horyzoncie przybyłyśmy jeszcze na „Koncert i Wieczorek Poetycki” do kawiarenki w Rebizantach, by zainspirować się poezją i przywrócić Zofii dawną wenę. Dzień zakończyłyśmy przy tańczących płomieniach ogniska i rozgwieżdżonym niebie, gdzie każda z grup miała szansę przedstawić swoją gawędę o najciekawszym opowiadaniu Bursztynów, które poznała tego dnia. Liryczno-poetycka atmosfera towarzyszyła nam cały wieczór. Zofia na pewno byłaby dumna, gdyby wiedziała, że rozpaliła w naszych sercach artystyczne zmysły i zachęciła nas do zgłębiania jej twórczości!
dh Ania,
XV BDH-ek „Przełęcz”